सच्चेपणा होता शब्दांत माझ्या, आणि आसवातही होता बेईमान झालेल्या जिवलगांची, मला फिर्याद करायची नाही
उमटवून गेले निशान काळजात, ते क्षण ओराखडा काढणारे अलविदा केलेल्या क्षणांना मला पुन्हा साद घालायची नाही
कधी स्मित फुलवायची चेहृयावर, किनार्याकडे धावणारी लाट आता मात्रा मला पुन्हा, त्या सागराची गाज ऐकायची नाही
उलट फिरले तेच सारे, ज्यांच्या जिवाला जीव दिला होता कबूल तेही, मला त्या वेदनांची कुणाकडे दाद मागायची नाही
बोलनंही बंद केलंय मी आता , त्या नकोशा दुस्वप्ना:बद्दल कारण माझ्या पराभवाची कहाणी मला, लिलावात काढायची नाही
No comments:
Post a Comment