एकदा मी कवितेलाच विचारले...
काय गं काय नातं, आहे तुझं नि माझं
ज्यामुळे मी एकटा असल्यावर
तु आणतेस तुझ्याकडे खेचुन,
आणि मी पण वेडयासारखा धावत येतो
तुझ्याकडे शब्द ओंजळीत घेऊन,
सांगशील का जरा ?
अनुभुतीच्या सुरुवातीपासुन अभिव्यक्तिच्या
सावटापर्यंतका मी हे सगळं
कागदावर उतरवतोय
कोण माझ्या लेखनीची शाई संपवतय?
सांगशील का जरा ?
तु बोलवल्यावरच कसे मनात
ते विचार येतात॥
हळुहळु स्वत:हुनच कसे
ते कागदावर उतरु लागतात
तु काही विचारलस की
मुक्या, अबोल भावना कश्या काय
पटापट बोलु लागतात
सांगशील का जरा ?
का मी एखाद्या चित्रकारासारखे
डोळयातल्या आसवाने
तुझं चित्र रेखाटायला लागलो.....
का गं ईतका मी का
'तिच्याशी' चुकिचा वागलो
सांगशील का जरा ?
तुझ्या प्रत्येक कडव्याच्या
वाटेवर फ़िरताना मी
का तिच्या आठवनीची
एक निशाणी ठेवतोय
का ? आणि कशाला ?
सांगशील का जरा ?
जमत नाही गं आता
हे सारखे सारखे तीची आठवण
काढणंजीला विसरायचा प्रयन्त करतोय
तिलाच परत शब्दांत मांडणं...
तिच्या आठवणीने जीव
माझा जाळतोय पण ॥
तुझ्यामुळे त्या वेदनेचा भाव
सर्वांना कसा कळतोय
सांगशील का जरा ?॥
सांगशील का जरा ?॥
No comments:
Post a Comment